Wat is het ego?

Het ego is een van de woorden die op vele verschillende manieren wordt gebruikt en afhankelijk van de context een andere betekenis kan hebben. De psychologie spreekt bijvoorbeeld over het ego en het superego. In het dagelijks gebruik wordt over het ego gesproken als extreme eigendunk. In spirituele betekenis echter, is de betekenis van het ego specifiek en door te begrijpen wat het ego is en hoe het wordt gevormd, zijn we beter in staat hiermee om te gaan. We moeten ermee leren omgaan omdat het ego ons verhindert ons oneindig potentieel te gebruiken.

Het Ego is de belichaming van pretentie
In de spirituele groei is het ego de belichaming van pretentie. De definitie van pretentie volgens het woordenboek is “valse claim.” Het ego doet alsof het iets is wat het niet is. Wat het ego valselijk beweert te zijn is het Authentieke Zelf. Het ego doet er alles aan om het Authentieke Zelf na te bootsen. Het is echter niet in staat om dat te doen. Het ego is vals en het Authentieke Zelf is echt, het enige dat het ego kan doen is om te doen ‘alsof’ het dezelfde kwaliteiten als het Goddelijke kan creëren. Het ego probeert bijvoorbeeld heerschappij te creëren, een positief aspect, wat betekent dat je de beheersing hebt over jezelf en je leven, maar in plaats daarvan is het ego alleen succesvol in het creëren van overheersing en dat is benauwde controle.
Het ego probeert liefde te creëren, maar eindigt uiteindelijk in het creëren van afhankelijkheid. Ego probeert om zelfredzaamheid te creëren (werkelijke persoonlijke macht gaat altijd gepaard met nederigheid) maar creëert in plaats daarvan macht en controle ten koste van anderen. Het ego probeert vervulling en tevredenheid in het leven te creëren, maar is alleen in staat om tijdelijk geluk te scheppen, dat snel afneemt en verandert in onvrede.

Het verhaal van de Ego Creatie
Vanaf het begin van de menselijke tijd heeft het ego zich ingebed in het bewustzijn van de mensheid. Hier is een verhaal over de geboorte van ego.
Het was lang geleden, de zon had nog maar een cyclus gemaakt rond de Bron Star. Op dat moment speelde ‘Over Ziel’ met lichamelijkheid, dromende over stukken van zichzelf in het menselijk lichaam. Eerst breidde het zichzelf uit en droomde van een mens in het leven op aarde-systeem. Het begon met een mens en droomde vervolgens de andere. Dit was leuk, het verplaatsen van eenheid naar individualiteit. Individuele lichamen en de ervaring van de individualiteit waren nieuwe ervaringen voor ‘Over Ziel’. Wanneer een mens een ander zou ontmoeten op aarde, wisten ze dat ze hetzelfde waren, enkel uitbreidingen van dezelfde ziel. Ze begroetten elkaar als zichzelf. “Hallo, mij, ‘zou de ene zeggen tegen de andere.
“Hallo mij,” zou het antwoord zijn. Aangezien ‘Over Ziel’ speelde met haar uitbreidingen in lichamelijkheid werd er een idee geboren, “Dit is zo leuk, al deze nieuwe ervaringen die ik heb. Wat nu als elke uitbreiding van mij zou doen alsof ze mij niet zijn? Dat zou nog leuker zijn! “, Wanneer ieder mens elkaar begroette deden ze alsof ze niet van dezelfde bron waren als de andere. Ze begroetten elkaar met, “Hallo, jullie die mij niet zijn.” Dit werd herhaald en er werden meer mensen geboren, die deden alsof ze niet van dezelfde bron kwamen. Snel begon een andere entiteit vorm aan te nemen. Deze entiteit was het ego. Hij leefde op pretentie. Toen het ego sterker groeide vergaten de mensen al snel dat ze deden alsof. Als gevolg van het ego, verandert het geschenk van individualiteit in de vloek van de scheiding.

Hoe Ego wordt gevormd
Om het ego te genezen is het nuttig te weten hoe het ego zich voor het eerst vormt in ons als individu. Ego is verweven in onze verwondingen. Als jong kind zijn we van nature spontaan. Wij uiten onze gevoelens in het moment. In veel gezinnen wordt neergekeken op spontane emoties en leren we snel om ze te onderdrukken. Zodra we ons eerste ‘nee’ of ‘doe dat’ niet horen beginnen we te veranderen. Het is natuurlijk dat een jong kind zijn verzorgers wil behagen. Wanneer de verzorgers ongenoegen uiten over de spontaniteit van het kind, begint het kind zijn gevoelens te onderdrukken om zijn ouders te behagen. Als we onze gevoelens onderdrukken betekent dit dat we onderdrukken wie we zijn. We zetten een ander gezicht op om aan mensen te laten zien. We doen alsof we ons anders voelen dan hoe we ons daadwerkelijk voelen. Als we doen alsof iets we iets zijn wat we niet zijn, is het ego geboren. Ouders, school en de maatschappij hebben bepaalde verwachtingen over hoe we moeten handelen en wie we zouden moeten zijn. Een moeder wil dat haar kleine meisje een prinses is, hoewel ze zich meer comfortabel voelt als een robbedoes. Het meisje probeert (doet alsof) ze een prinses is om haar moeder te behagen en het ego is geboren. Een vader wil dat zijn zoon de ster is in sporten die hij zelf nooit heeft kunnen zijn, terwijl zijn zoon in feite meer geïnteresseerd is in het spelen van gitaar. De jongen onderdrukt zijn verlangen om muziek te spelen en probeert de ster in sporten te zijn. Hij verandert zichzelf in iets wat hij niet is en het ego ontwikkelt zich. Misbruik in welke vorm dan ook, zij het fysiek of emotioneel, veroorzaakt verwonden. Als kind geloven we dat alles gebeurt omwille van iets wat WIJ hebben gedaan. Op een dag komt papa dronken thuis. We lopen naar de keuken, waar hij met stoelen aan het gooien is. Hij ziet ons in de kamer komen en schreeuwt tegen ons dat als wij niet waren geboren, de familie niet zo veel problemen zou hebben. De volgende dag is hij aardig voor ons (hij heeft berouw) en vertelt ons dat hij een fiets voor ons zal kopen. De dag daarop echter is hij weer dronken en boos. Hij is de fiets helemaal vergeten. Dit patroon herhaalt zich. Elke keer proberen we te achterhalen wat WIJ hebben gedaan dat vader boos heeft gemaakt en wat we moeten doen om hem goed te laten voelen. We raken beschaamd over wie we zijn. In onze wanhopige poging om hem te behagen doen we alsof we iemand zijn, die we niet zijn en het ego raakt diep verankerd.

Verwonding
Verwonding treedt op wanneer bij een jong kind, een van de basisbehoeften niet wordt voldaan. Drie van deze basisbehoeften zijn liefde, aanvaarding en goedkeuring. Als je als meisje geboren bent bijvoorbeeld, en je weet dat papa een jongen wilde, voel ie je niet geaccepteerd. Je bent gewond geraakt, schaamt je voor wie je bent en probeert om iemand anders te zijn. Het proberen om iemand anders te zijn, is vruchtbare grond voor het ego. Laten we bijvoorbeeld zeggen dat van je van jongs af aan een sterk verlangen hebt om muziek te spelen. Het geeft je diepe voldoening en vreugde. Echter, je ouders willen dat je arts wordt. Ze keuren het niet goed dat je muziek speelt. Dit gebrek aan goedkeuring veroorzaakt een wond en je probeert jezelf te veranderen om aan de goedkeuring van je ouders te voldoen. Je onderdrukt je wens om muziek te spelen en studeert voor arts. Deze verandering geeft geboorte aan het ego. Een kind wordt verlaten door een moeder die niet in staat is om met het leven om te gaan. Op een diep niveau, voelt het kind zich onbemind. Het kind groeit op in pleeggezinnen. In elk nieuw huis probeert het kind zich te veranderen in iemand die geliefd zal zijn door zijn of haar surrogaatouders. Zodra het kind zich verandert, wordt het ego geboren.

Tegen de tijd dat we 6 jaar zijn, zijn wij verankerd in het ego en hebben we ons Authentieke Zelf verloren
Tegen de tijd dat ze zes jaar oud zijn, zijn de meeste mensen stevig verankerd in het ego. Ze hebben een persoonlijkheid (valse persona) ontwikkeld in een poging om te zijn wie ze denken dat hun zorgverleners willen dat ze zijn. Het duurt niet lang voordat ze het contact hebben verloren met hun Authentieke Zelf. Omdat we verankerd zijn in het ego, is het moeilijk om te weten wie we werkelijk zijn. Elke laag van het ego snijdt ons af van ons authentieke of Goddelijke Zelf. De meeste mensen kennen alleen het valse zelf of ego. Omdat ze leven in de plaats van het valse zelf, is het grootste deel van hun leven vals. Het enige dat ze kennen is dat wat het ego probeert te creëren. Een persoon kan bijvoorbeeld diverse relaties hebben, in een poging, van wat zij denken, de liefde te vinden. Echter, de poging van de ego’s van de liefde blijkt niets meer te zijn dan een vorm van afhankelijkheid.

Het ego de huichelaar
Het ego kan alleen maar pretenderen alsof ze kwaliteiten van het Goddelijke Zelf creëert. Echter, het is een zeer goede huichelaar, vanaf jonge leeftijd heeft het de gemiddelde persoon van overtuigd dat het echt is. Ego nestelt zich diep in de samenleving. Ego doordringt onze families, onze scholen en onze werkplek. Zelfs onze religies zijn beladen met ego. Een priester predikt bijvoorbeeld onthouding van seks maar is niet in staat om zijn eigen seksuele impulsen te beheersen. Het gezicht dat hij draagt, is verschillend van hoe hij zich gedraagt. Dit is pretentie of ego. Ego is zo overheersend dat de meeste mensen niets anders weten.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.