De gevolgen van emotionele mishandeling op volwassenen
De gevolgen van lichamelijke mishandeling liggen voor de hand, een blauw oog, een snee of een blauwe plek. De gevolgen van emotioneel misbruik kunnen echter moeilijker te herkennen zijn. Emotioneel misbruik door echtgenoten of echtgenotes kunnen stemming, libido, werk, school en andere gebieden van het leven beïnvloeden. Laat er geen misverstand over bestaan; de gevolgen van emotionele mishandeling kunnen net zo ernstig zijn als die van fysieke mishandeling.
Het is een feit dat slachtoffers van emotioneel misbruik de neiging hebben zichzelf de schuld te geven van hun mishandeling en dat ze de aangedane schade zo veel mogelijk bagatelliseren, door te zeggen dat het “slechts” emotioneel was en dat hij/zij me “ten minste slaat.” Het afzwakken van volwassen emotionele mishandeling zal echter niet helpen en het zal de verwoestende gevolgen niet verbergen.
Korte-termijn effecten van emotionele mishandeling
De gevolgen van emotionele mishandeling door een emotioneel gewelddadige man, vrouw vriend of vriendin kunnen vernietigend zijn. Korte-termijn effecten van een emotioneel mishandelde man of vrouw hebben vaak te maken met de verrassing in de betreffende situatie te verkeren of bij het bevragen hoe de situatie is ontstaan.
Bij sommige emotionele misbruikers begint het mishandelen pas goed na een tijdje in de relatie. Echtgenoten of echtgenotes kunnen geschokt zijn het nieuwe, emotionele misbruik te zien. Het gedrag en de gedachten van het slachtoffer veranderen als reactie op de emotionele mishandeling.
Korte-termijn effecten van emotioneel misbruik
– Verrassing en verwarring;
– Bevraging van het eigen geheugen, “is dat echt gebeurd?”;
– Bezorgdheid of angst;
– Schaamte of schuldgevoel;
– Agressie (als verweer tegen het misbruik);
– Steeds overdreven passief of toegeeflijk;
– Frequent huilen;
– Vermijden van oogcontact;
– Gevoel van machteloosheid en verslagenheid: alsof je niets ooit goed kunt doen (aangeleerde hulpeloosheid);
– Het gevoel alsof je ‘op eieren loopt’;
– Gevoel van gemanipuleerd, gebruikt en gecontroleerd te zijn;
– Gevoel van ongewenst zijn.
Een partner kan ook zelf proberen al het mogelijke te doen de relatie terug te brengen naar waarop het was voordat de mishandeling begon.
Lange-termijn effecten van emotionele mishandeling
Op de lange termijn in situaties van emotionele mishandeling, heeft het slachtoffer zo’n laag zelfbeeld dat ze vaak het gevoel hebben dat ze hun misbruiker niet kunnen verlaten en dat ze het niet waardig zijn om een niet-gewelddadige relatie te hebben. Volwassen emotionele mishandeling leidt ertoe dat het slachtoffer gelooft in de verschrikkelijke dingen die de dader zegt over hem / haar. Bij emotionele mishandeling denken slachtoffers vaak dat ze ‘gek’ worden.
Effecten van langdurige emotionele mishandeling:
– Depressie;
– Terugtrekken;
– Een laag zelfbeeld en eigenwaarde;
– Emotionele instabiliteit;
– Slaapstoornissen;
– Fysieke pijn zonder reden;
– Zelfmoordgedachten gedachten of pogingen;
– Extreme afhankelijkheid van de dader;
– Onderpresteren;
– Onvermogen om te vertrouwen;
– Gevoel opgesloten en alleen te zijn;
– Misbruik van middelen.
Het Stockholm Syndroom is ook gebruikelijk in situaties van lange termijn mishandeling. Bij het Stockholm Syndroom, is het slachtoffer zo bang voor de dader dat het slachtoffer zich identificeert en verbindt met de dader in een poging het misbruik te stoppen. Het slachtoffer zal de mishandelaar en de acties van emotionele mishandeling zelfs verdedigen.
It’s actually a nice and useful piece of information. I
am glad that you shared this helpful info with us. Please keep us up to
date like this. Thank you for sharing.
Beste,
Als je uw gevoel uw gevoel tegen je partner probeert te vertellen, maar telkens nooit tot de essentie kan komen(de ene keer heb je een verkeerd woord gebruikt, de andere keer reageert ze al nog voor de zin af is, of word al direct kwaad, enz..)
Als je keer op keer hetzelfde word opgedrongen tot je toegeeft (de ene keer gaat het over een uitstap, dan over vakantie, dan weer over iets materieel, over het gedrag van de hond)
Is dit een onderdeel van emotionele mishandeling?
Dit zijn maar enkele dingen die ik nu schrijf.
Voor mij wel 2 belangrijke.
Sorry als ik schrijffouten maak.
Ik ben momenteel wat overstuur.
Of ben ik degene die in de fout gaat?
Reageer ik verkeerd misschien?
Er is al zoveel dat ik veranderd heb aan mezelf (gedeeltelijk omdat het moest van haar en anderzijds omdat het soms ook wel nodig was)
Misschien is er meer werk aan mezelf dan ik besef?
Ik weet het niet meer, moe ben ik er van.
Niemand hoeft van mij effectief te reageren hoor.
Ik ben gewoon beginnen typen en wou niet direct stoppen.
Ja, moe is het juiste woord. Moe en pijnlijke schouders. Altijd op alert staan. Nooit gewoon je ding kunnen doen. Lijken mij toch wel tekens hoor.
Bij mij: voortdurend schreeuwen ipv praten; me ervan beschuldigen niet te communiceren; me na 3 woorden onderbreken zodra ik wel communiceer; me duwen als ik mijn hand tussen ons in zet (“stop”-teken); gewelddadig worden (duwen, me in een bepaalde positie houden door m’n polsen vast te wringen) als ik non-verbaal aangeef dat ik niet wil aangeraakt worden tijdens de ruzie; me “egoïstisch” noemen in zowat elke ruzie; bij kleine verzoeken een tirade dat ik nooit tevreden ben terwijl hij “alles” voor mij doet; “blij” zijn dat ik zo “aan het groeien ben dankzij” hem; zeggen dat ik alles aankan maar dat ik niet voldoende moeite doe; zeggen dat hij enkel kwaad wordt omdat ik hem “niet binnenlaat; me opsluiten in de tuin; een vod in het gezicht gooien; zeggen dat ik abnormaal gedrag vertoon door veel introverte activiteiten te hebben; mijn telegoon doorzoeken; … Pffff. En dan snapt ie niet waarom ik hem niet vertrouw met m’n gevoelens! Eh, hallo? Enig zelfbewustzijn hier?
Goedemorgen
Mijn moeder heeft mijn vader afgedaan dat die dementie heeft. Van de 1op andere dag heeft ze mijn vader samen met mijn twee zussen op de P.G afdeling opgesloten. Sinds mijn scheiding ben ik niet meer ok zegt ze .moest toen ook van mijn moeder naar psychiatry voor gesprekken .Die vermelde mij sorry je mankeert niks maar je hebt je moeder haar perfecte ballon voor de buiten wereld stuk gemkt. Elke x als ik bij mijn vader was deed mijn moeder de meest verschrikkelijke dingen. Alles wat ik gaf gingen briefjes op met van neem je klerenzooi mee .tekeningen die me vader samen met de kinderen gekleurd had mochten niet opgehangen want het was een mannenkamer en geen kinderkamer. Niks is goed alles zoals zij het wilt.Ik heb op een gegeven moment gekozen om niet meer te gaan tehuis van me vader want ze mkt me vader en mij kapot.nu de laatste tijd krijg ik dromen en tekens en elke x kom ik op narsisme uit .Ben er bijna van overtuigd dat mijn vader het slachtoffer is van een moeder met narsisme. Weet iemand hoe ik dat kan laten testen?
Ik schrik van dit artikel. Denk dat ik zelf ook emotioneel word mishandeld omdat veel dingen op mij kloppen. Het is nog te vers maar wil wel graag een klein stukje delen. Mijn man heeft een hele slechte jeugd gehad en heeft sinds onze bruiloft geen hulp meer willen hebben. We zijn inmiddels 12.5 jaar getrouwd. Hebben twee prachtige kinderen. Hij is een lieve romantische man. Maar heeft een hele scherpe kant. Hij kan zijn woede niet kwijt en uit dat op mij en de kinderen. Hij schuift de schuld op de kinderen en mij. Als hij schreeuwt tegen mijn kinderen dan hadden ze maar niet lastig moeten zijn. Zoals vorige week schreeuwde hij tegen mijn dochter dat ze geen pakkjesavond mocht omdat ze 2 i.p.v. 1 liedje zong bij schoen zetten. Mijn zoon begon hij tegen te schreeuwen en te schudden. Hij zegt we hebben samen schuld in hebben dat dit is gebeurt zegt hij. Terwijl ik alleen hem boos negeerde omdat hij weer zijn vriend belde terwijl hin net thuis kwam. Wilde namelijk niet boos doen met de kinderen erbij. Hij wilt nooit bellen na 7en ofzo terwijl ik goed vind voor de kinderen dat ze aandacht krijgen van papa. Morgen gesprek met maatschappelijk werker want weet niet of ik dat vol ga houden.
Hallo beste
Het is al laat nu ik op jou bericht reageer ,maar ik ben een jaar geleden in zo een erge situatie terecht gekomen dat ik zelf de dag van vandaag aan mezelf twijfel, ze heeft mijn persoonlijkheid zo diep geraakt dat ik mijn eigen zelfbeeld ben verloren, ik heb al 2 lange opnames gehad maar het verergerde zelfs de medicatie die ik toegediend kreeg had geen zin het bracht me nog dichter van de realiteit ik heb al 4 zelfmoordpogingen ondernomen omdat het totaal psychisch niet meer leefbaar is,wat ik ook doe het schuldgevoel zit zo diep in mij geworteld dat het heel mijn leven bepaald je vind geen rust ,de gedachten blijven dag en nacht door je hoofd gaan, ook al tref ik geen schuld toch blijft het mij achtervolgen, ik heb haar op handen gedragen iedere dag,het beste was nog niet goed genoeg om mijn oprechtheid te tonen, tot ik op een moment het niet meer aan kon ze was zo ver over mijn grens gegaan dat ik ben gevlucht, later verdraaide ze haar woorden dat zij voor mij moeten vluchten is ze heeft mij letterlijk met de grond gelijk gemaakt, ik ben haar 5e vriend op enkele jaren tijd , ze lijd aan borderline, dwangspyoze en angststoornis het is onleefbaar om met zo iemand te leven, toch heb ik echt gedaan wat in mijn macht lag om haar te helpen maar ik ben er zelf aan ten onder gegaan , ik heb nu euthanasie aangevraagd wegens psychisch lijden wat een hele onder neming is om goedkeuring te krijgen, ik wil je maar zeggen in alle eerlijkheid probeer je eigen ik te beschermen voor het te laat is ik spreek van onder vinding en wil graag mijn ervaring delen om jezelf te beschermen , ik heb gefaald en verloor mijn persoonlijkheid mijn eigen ik dood .
Grtjes
Mijn kleindochter en dochter hebben jarenlang onder druk gestaan en zijn emotioneel mishandeld uit een onverwachte hoek. Jeugdhulpverleners en Jeugdzorg. Dat maakt het extra lastig maar de gevolgen zijn hetzelfde als langdurige emotionele mishandeling. Wat kun je daar mee. Niemand wil dat horen en hulpverleners als helemaal niet.Maar de gevolgen zijn te ernstig om mee te kunnen leven. Wie weet raad?
Het is heel erg als je niet wordt geloofd… Ik geloof u in ieder geval wel!
Het is voor uw dochter en kleindochter enorm belangrijk te weten dat hen geen enkele blaam treft.
Als een hulpverlener je verhaal niet wil horen…hoe erg is dat…
Je verzint toch niet zomaar een verhaal als je niet met de gevolgen kunt leven? Wat zou dat uw dochter en kleindochter opleveren?
Het is van groot belang dat uw dochter en kleindochter worden geholpen door een deskundige die hier (zelf) ervaring mee heeft (gehad).
Er moet toch zeker een deskundige zijn die de emotionele mishandeling door hulpverleners wel gelooft?!
Lydia
Na een lange vriendschap, begon mijn vriendin steeds de laatste tijd steeds geïrriteerder te raken als we uitgingen. Ik mocht het alleen nog over leuke dingen hebben en steeds meer onderwerpen werden taboe. Ik deed mijn best om het leuk te houden maar moest me steeds meer wegcijferen om haar tevreden te houden. In de kroeg is ze altijd het middelpunt (wat ik haar van harte gun) en ze vroeg me zelf steeds mee. Maar altijd had ik wel iets fout gezegd of ze verweet het mij als ik een compliment kreeg. Via de app heeft ze nu laten weten dat ik haar al jaren alleen sombere verhalen vertel, egoistisch ben en haar energie weg trek. Dat wil ze niet meer. Ik herken me daar niet in. Ze wil dat ik wegblijf van de plekken waar zij komt. Dat weiger ik. Ik ben uit haar schaduw gestapt en besef dat ik de relatie moet beëindigen ook al vind ik het heel kwetsend dat ze het voordoet alsof we nooit plezier gehad hebben. Vaak heb ik haar gesteund als ze in de problemen zat dus het doet pijn dat ze dat is vergeten. Ik moet nu aan mezelf denken en voor mezelf kiezen. Het is psychisch heel zwaar om dit mee te maken. Als redelijk intelligente vrouw had ik niet kunnen dromen in zo’n idiote situatie te komen. Voel me gekleineerd, vertrapt en gemanipuleerd. En ik maak me zorgen over haar enorme boosheid. Ben bang dat dit nog eens tot geweld gaat leiden.